زندگی با HIV می تواند منجر به ضعف سیستم ایمنی شود. این باعث می شود که بدن در برابر بسیاری از بیماری ها مستعدتر شود. با گذشت زمان، HIV به سلول های CD4 بدن حمله می کند. این سلول ها نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم ایمنی دارند. افراد مبتلا به HIV می توانند با مصرف داروهای روزانه و انجام عادات زندگی سالم، احتمال ابتلا به بیماری های شایع و تهدید کننده زندگی را کاهش دهند.
عفونت های فرصت طلب (OIs) بر روی سیستم ایمنی ضعیف اثر می کنند. به طور کلی، اگر تعداد CD4 بدن بالاتر از 500 سلول در میلی متر مکعب باشد، عوارض HIV رخ نمی دهد. بیشتر عوارض تهدید کننده زندگی زمانی رخ می دهد که تعداد CD4 به زیر 200 سلول در میلی متر مکعب برسد.
بیماری های OI ممکن است تاثیر کمی یا بدون تاثیر قابل توجهی بر روی یک فرد با سیستم ایمنی سالم داشته باشند. با این حال، آنها می توانند اثرات مخربی برای افراد مبتلا به HIV ایجاد کنند. OI معمولاً زمانی وجود دارد که تعداد CD4 به زیر 200 سلول در میلی‌متر مکعب کاهش یابد. آنها شرایط مرحله 3 HIV (یا ایدز را تعریف می کنند) در نظر گرفته می شوند.
کاندیدیازیس این یک عفونت قارچی رایج است که به نام برفک نیز شناخته می شود. پس از یک معاینه بصری ساده می توان آن را با داروهای ضد قارچ درمان کرد.
کوکسیدیوئیدومیکوز. این عفونت قارچی رایج در صورت عدم درمان می تواند منجر به ذات الریه شود.
کریپتوکوکوزیس این عفونت قارچی اغلب از طریق ریه ها وارد می شود. می تواند به سرعت به مغز سرایت کند و اغلب منجر به مننژیت کریپتوکوکی می شود. در صورت عدم درمان، این عفونت قارچی اغلب کشنده است.
کریپتوسپوریدیوز. این بیماری اسهالی اغلب مزمن می شود. با اسهال شدید و گرفتگی شکم مشخص می شود.
سیتومگالوویروس. این ویروس رایج جهانی بیشتر بزرگسالان را در طول زندگی خود تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب با عفونت های چشمی یا گوارشی تظاهر می کند.
انسفالوپاتی مرتبط با HIV این اغلب به عنوان زوال عقل مرتبط با HIV شناخته می شود. می توان آن را به عنوان یک بیماری دژنراتیو مغزی تعریف کرد که بر افرادی با تعداد CD4 کمتر از 100 تأثیر می گذارد.
هرپس سیمپلکس (مزمن) و هرپس زوستر. هرپس سیمپلکس زخم های قرمز و دردناکی را ایجاد می کند که روی دهان یا ناحیه تناسلی ظاهر می شود. هرپس زوستر یا زونا با تاول های دردناک روی سطوح پوست خود را نشان می دهد. در حالی که هیچ درمانی برای هیچکدام وجود ندارد، داروهایی برای کاهش برخی علائم در دسترس هستند.
ایزوسپوریازیس این یک قارچ انگلی است. زمانی که افراد می نوشند یا با منابع آب و غذای آلوده تماس می گیرند، ایجاد می شود. در حال حاضر با داروهای ضد انگلی درمان می شود.
کمپلکس مایکوباکتریوم آویوم این یک نوع عفونت باکتریایی است. اغلب در افرادی که سیستم ایمنی بدنشان به شدت آسیب دیده است (تعداد سلول های CD4 کمتر از 50) ظاهر می شود. اگر این باکتری ها وارد جریان خون شوند، اغلب منجر به مرگ می شود.
بیماری سل. این بیماری بیشتر در مناطق کم درآمد جهان شایع است. در اکثر موارد در صورت تشخیص زودهنگام می توان با موفقیت درمان کرد.
لنفوم. انواع سرطان ها اغلب در افراد مبتلا به HIV وجود دارد. درمان بر اساس نوع سرطان و وضعیت سلامت فرد متفاوت خواهد بود.
سرطان دهانه رحم. زنان مبتلا به HIV بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند. سیستم ایمنی ضعیف، چالش‌هایی را در ارتباط با درمان این نوع سرطان ایجاد می‌کند.
اگر فردی با یک یا چند OI مراجعه کند، بدون توجه به تعداد سلول‌های CD4 فعلی، بیماری احتمالاً به عنوان مرحله 3 HIV (یا ایدز) طبقه‌بندی می‌شود. OI در حال حاضر علت اصلی مرگ افراد مبتلا به HIV است. با این حال، درمان‌های ضدرتروویروسی (HAART) و پیشگیری در پیشگیری از این بیماری‌ها، زمانی که طبق دستور مصرف شوند، امیدوارکننده هستند.
رژیم های دارویی تجویز شده توسط پزشک و عادات زندگی سالم روزانه می تواند امید به زندگی و همچنین کیفیت زندگی افراد مبتلا به HIV را تا حد زیادی بهبود بخشد. افراد مبتلا به HIV می توانند با رعایت نکات زیر از بسیاری از OI جلوگیری کنند:
داروهای ضد ویروسی و شیوه زندگی سالم تا حد زیادی احتمال ابتلا به یک عفونت فرصت طلب را کاهش می دهد. داروهایی که در 25 سال گذشته ساخته شده اند، طول عمر و چشم انداز افراد مبتلا به HIV را به شدت بهبود بخشیده اند.
