تعادل و تقابل اکوسیستم های کویر و جنگل

تفاوت بین کویر و جنگل

کویرها (بیابان ها) مناطقی هستند که سالانه به طور متوسط کمتر از 30 اینچ بارندگی دارند. فرسایش تقریباً به طور کامل توسط باد صورت می‏گیرد. زهکشی به صورت داخلی صورت می گیرد و همه جریان‏ها، به یک یا چند فرورفتگی مرکزی تخلیه می‏شوند.
جنگل‏ها اکوسیستم‏هایی هستند که تحت پوشش درختان قرار دارند که دارای پتانسیل ارتفاع حداقل 2 تا 5 متر هستند. جنگلها واقعی یا بالقوه هستند. اشکال دائمی آن جنگل مطلق است مانند جنگل بارانی استوایی و جنگل گرمسیری. در جنگل میزان بارندگی زیاد است، فصل خشک کوتاه است و زمین هرگز خشک نمی‏شود.

خاک جنگلی و خاک کویر

برخلاف خاکهای گرمسیری جنگلهای بارانی، خاکهای کویری عمدتا به دلیل بارندگی بسیار کم و دمای بسیار بالا، قادر به حمایت از پوشش گیاهی متراکم نیستند. در حالی که اکوسیستم جنگلی، انرژی مورد نیاز همه موجودات زنده را تامین می کند.

محل اکوسیستم های کویری

اکوسیستم‏های کویری تنها در مناطق گرم و خشک زمین وجود ندارند. شما می‏توانید یک اکوسیستم کویری را در مناطق گرمسیری، خشک و حتی در مناطق بسیار سرد پیدا کنید.
نوع دیگر کویر مربوط به سرزمین‏های نیمه خشک است که میزان بارندگی در آنها بین 10 تا 20 اینچ است. فرسایش به طور کامل ناشی از باد نیست بلکه بیشتر ناشی از طوفان‏های سیل آسا است و زهکشی معمولاً به صورت داخلی صورت می گیرد.

تعادل میان کویر و جنگل

تعادل میان جنگل و کویر در صورت پایداری شرایط وابسته به آن، برقرار می‏ماند و با توجه به شرایط آب و هوایی پایدار، طبیعت به سختی می‏تواند این تعادل را به هم بزند، مگر با آتش‏سوزی جنگل‏ها، رعد و برق و غیره.
اما انسان این تعادل را به هم می‏زند. در طول هزاران سال، انسان با سوزاندن و قطع درختان و سپس اقدامات دیگری که برای پوشش گیاهی مضر است روند جنگل زدایی را بیش از پیش تشدید کرده است.

مقاومت جنگل در برابر بیابان ‏زایی

کویر و جنگل واکنشهای طبیعی به کنترل آب و هوا هستند. اما جنگل‏های زنده می‏توانند مقاومت قابل توجهی در برابر کویرهای در حال گسترش داشته باشند.
آنها در برابر پیشروی کویر با یک واکنش حیاتی مقابله کرد‏ه‏اند بلکه در اثر مقاومت جنگل ها نه تنها در مرز میان جنگل-کویر یک تعادل ایجاد شده است، بلکه منطقه‏ای حاشیه‏ای نیز که تنها از کنترل آب و هوا ناشی می‏شود شکل گرفته است.
مقاومت جنگل از طریق عوامل مختلفی صورت می‏گیرد. یکی از آنها حفظ بارندگی‏های پراکنده است. با نبود جنگل، باران به جای اینکه به طور پیوسته نازل شود و در فضا و زمان به خوبی توزیع شود، به طور سیل‏آسا و به ندرت فرود می‏آید.
یکی دیگر از عوامل کنترل جنگل وجود یا عدم وجود دریاچه‏های قابل توجه است. برای مثال دریاچه‏های شرق آفریقا تأثیر مهمی در حفظ جنگل‏ها به ویژه در اطراف شمال غربی دریاچه ویکتوریا بر این کشور دارند.