انواع مشارکت در تجارت

شراکت یک سازمان با دو یا چند شریک است. این به عنوان ساده ترین راه برای دو یا چند نفر برای داشتن یک تجارت شناخته می شود.

انواع مختلفی از مشارکت وجود دارد، اما مشارکت ها همه برای ایجاد تعادل بین خطرات و بازده رابطه طراحی شده اند. از جمله موارد منفی مشارکت ها می توان به از دست دادن کنترل و بازده احتمالی اشاره کرد. در مقایسه با شرکت‌های بزرگ، اجرای مشارکت آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر است، اما آنها نمی‌توانند سهام صادر کنند یا در تقسیم درآمد شرکت برای کاهش بدهی مالیاتی شرکت کنند. شرکت های انفرادی دارای مزایا و معایب مشابه با مشارکت هستند، اما برای کارآفرینان فردی طراحی شده اند. مالک در یک شرکت انفرادی به تنهایی و شخصاً مسئول بدهی های تجاری خواهد بود.

نکات مهم مشارکت

انتخاب شریک مناسب در درجه اول یک شراکت خوب است. پاملا واسلی، مدیر عامل شرکت مدیریت کسب و کار Cerius Interim Executive Solutions، در Entrepreneur نوشت، هشت ملاحظات مهم برای انتخاب شریک تجاری مناسب وجود دارد.

• اعتماد: با شخصی که در حساب بانکی خود به او اعتماد ندارید شریک نشوید.
• دوستی: اگر با دوستی شریک هستید، اهداف، ارزش ها، مسئولیت ها و زندگی شخصی آن فرد را ارزیابی کنید. اگر شک دارید، این کار را نکنید.
• اجرای آزمایشی: قبل از نهایی کردن شراکت، یک دوره آزمایشی را برای مدت معینی انجام دهید.
• شریک، کارمند یا مشاور: با کسی شریک نشوید که نمی توانید او را استخدام کنید.
• نقاط قوت مختلف: فردی را بیاورید که مکمل نقاط قوت شما باشد.
• مسئولیت های متوازن: مشخص کنید که هر یک از طرفین چه مسئولیت هایی دارند و به آنها پایبند باشید.
• پول: پول همیشه یک مشکل اساسی در شراکت تجاری است. در ابتدا با نحوه استفاده از بودجه و نحوه توزیع سود موافقت کنید.
• ارزش گذاری/قراردادها: در صورتی که شریک تصمیم به ترک بگیرد، فرمولی برای ارزش شرکت مهم خواهد بود.
  شرکا باید یک سند شراکت حقوقی ایجاد کنند که مشخص کند اگر شخصی به هر دلیلی شرکت را ترک کند، از جمله بازنشستگی، ورشکستگی یا مرگ، چه اتفاقی خواهد افتاد. مشاوره با یک وکیل تجاری می تواند برای این مرحله مهم مفید باشد.

انواع مشارکت

این چهار نوع مشارکت است.

1. مشارکت تضامنی

شرکت تضامنی اساسی ترین شکل مشارکت است. این نیازی به تشکیل یک نهاد تجاری با دولت ندارد. در اغلب موارد، شرکا با امضای قرارداد مشارکت، کسب و کار خود را تشکیل می دهند.

مالکیت و سود معمولاً به طور مساوی بین شرکا تقسیم می شود، اگرچه ممکن است شرایط متفاوتی در قرارداد مشارکت ایجاد شود.

در شرکت تضامنی، همه شرکا دارای قدرت مستقلی برای ملحق کردن تجارت به قراردادها و وام ها هستند. هر یک از شرکا نیز یک مسئولیت کلی دارند، به این معنی که شخصاً مسئول تمام بدهی ها و تعهدات قانونی شرکت هستند.

این قدرت بسیار و مسئولیت متقابل زیادی است. مثلاً فرض کنید شرکت تضامنی سه شریک دارد. یکی از شرکا وامی می گیرد که شرکت نمی تواند آن را بازپرداخت کند. اکنون همه شرکا ممکن است شخصاً مسئول بدهی باشند.

شرکت های تضامنی به راحتی شکل می گیرند و منحل می شوند. در اغلب موارد، در صورت فوت یا ورشکستگی یکی از شرکا، شرکت به طور خودکار منحل می شود.

2. مشارکت محدود

شراکت های محدود (LPs) نهادهای تجاری رسمی هستند که توسط ایالت مجاز هستند. آنها حداقل یک شریک عمومی دارند که مسئولیت کامل کسب و کار را بر عهده دارد و یک یا چند شریک با مسئولیت محدود که پول ارائه می کنند اما به طور فعال تجارت را مدیریت نمی کنند.

شرکای محدود برای بازده مالی در کسب و کار سرمایه گذاری می کنند و مسئولیتی در قبال بدهی های آن ندارند.

این مسئولیت محدود شریک خاموش به این معنی است که شرکای محدود می توانند در سود شریک شوند، اما نمی توانند بیش از آنچه سرمایه گذاری کرده اند ضرر کنند. در برخی ایالت ها، شرکای محدود ممکن است واجد شرایط مالیات نباشند.

اگر آنها شروع به مدیریت فعال کسب و کار کنند، ممکن است وضعیت خود را به عنوان یک شریک محدود، همراه با حمایت های آن از دست بدهند.

برخی از LP ها یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) را به عنوان شریک عمومی منصوب می کنند، بنابراین هیچ کس مجبور نیست مسئولیت شخصی نامحدودی در قبال کسب و کار داشته باشد. این گزینه ممکن است در همه ایالت ها موجود نباشد، و بسیار پیچیده تر از LP است.

3. مشارکت با مسئولیت محدود

مشارکت با مسئولیت محدود (LLP) مانند یک مشارکت عمومی عمل می کند و همه شرکا به طور فعال تجارت را مدیریت می کنند، اما مسئولیت آنها را در قبال اقدامات یکدیگر محدود می کند.

شرکا همچنان مسئولیت کامل بدهی ها و تعهدات قانونی کسب و کار را دارند، اما مسئولیت اشتباهات و قصور شرکای همکار خود را ندارند.

LLP در همه ایالت ها مجاز نیست و اغلب به مشاغل خاصی مانند پزشکان، وکلا و حسابداران محدود می شود.

4. شرکت تضامنی با مسئولیت محدود

مشارکت محدود با مسئولیت محدود (LLLP) نوع جدیدی از مشارکت است که در برخی کشور ها موجود است. مانند LP عمل می کند، با حداقل یک شریک عمومی که تجارت را مدیریت می کند، اما LLLP مسئولیت شریک عمومی را محدود می کند، بنابراین همه شرکا از مسئولیت محافظت می کنند.

LLLP ها در حال حاضر در آلاباما، آریزونا، آرکانزاس، کلرادو، دلاور، فلوریدا، جورجیا، هاوایی، آیداهو، ایلینوی، آیووا، کنتاکی، مریلند، مینه سوتا، میسوری، مونتانا، نوادا، کارولینای شمالی، داکوتای شمالی، اوکلاهما، پنسیلوانیا، جنوبی مجاز هستند. داکوتا، تگزاس، ویرجینیا، واشنگتن و وایومینگ.

کالیفرنیا به LLLP ها اجازه نمی دهد، اما LLLP های تشکیل شده در ایالت های دیگر را به رسمیت می شناسد.

از آنجایی که در همه ایالت ها به رسمیت شناخته نمی شوند، اگر کسب و کار شما در چندین ایالت کار می کند، LLLP ها انتخاب خوبی نیستند. علاوه بر این، حمایت از مسئولیت آنها در دادگاه ها به طور کامل مورد آزمایش قرار نگرفته است.