اشتباهاتی که والدین در تربیت فرزندان نوجوان خود انجام می دهند با اشتباهاتی که در تربیت فرزندان کوچک تر به وجود می آید فرق دارند. این اشتباهات لزوما بهتر یا بدتر نیستند، اما فرق در اینجاست که نوجوان دیگر در سنی است که متوجه این اشتباهات می شود و حتی ممکن است آنها را به رخ والدین خود بکشد! هرچند اشتباهات زیادی ممکن است رخ دهد، اما برخی از آنها قابل پیش گیری هستند و می توان از وقوع آنها جلوگیری کرد. در این مطلب هفت اشتباه مرگبار در تربیت نوجوانان را مرور خواهیم کرد.
بیشتر کارهای احمقانه ای که یک نوجوان ممکن است انجام دهد با گذشت زمان قابل حل کردن است، مثلا آنها اگر نتوانند درسی را پاس کنند فرصت دارند در دو نوبت دیگر امتحان آن را بدهند و نمره قبولی دریافت کنند. اما برخی مشکلات این سن مسائل مرگ و زندگی است؛ مثلا در آمریکا تصادف ها ( اکثرا تصادف های رانندگی )، قتل و خودکشی سه دلیل اصلی مرگ نوجوانان است. پس باید مطمئن شد کودک با این مسائل آشناست و بداند که وقتی مشکلی پیش می آید می تواند به شما به عنوان والدینش مراجعه کند. مطمئن شوید که آنها می دانند هر وقتی یک مکالمه بدون قضاوت بخواهند شما به آنها گوش خواهید داد.
خیلی از افراد قبل از بچه دار شدن فکر می کنند سخت ترین بخش آن تامین مسائل مالی و نیازهای روزمره کودک مثل خوراک و پوشاک است. هرچند که این موارد مهم هستند اما مسئله اصلی درک این قضیه است که با مرکز دنیای آنها نبودن کنار بیایید. درست است که والدین دوست دارند همیشه به فرزندانشان نزدیک باشند و به قول معروف "تو در هر سنی بچه من هستی" اما واقعا اینگونه نیست. فرزندآوری هلیکوپتری یعنی وقتی کودکی خودش می تواند جواب سوالی را پیدا کند، والدین این جواب را در یک سینی گذاشته و روبروی او قرار دهند! اینکه به کودک اجازه ندهید اشتباهاتشان را جبران کنند و آنها را لوس کنید باعث می شود او در نهایت به یک فرد وابسته در اجتماع تبدیل شود.
مشکلات روزمره دوران بلوغ و نوجوانی در مقابل مشکلات افراد بزرگسال بیشتر شبیه به یک شوخی به نظر می رسد، اما هرچقدر هم که برای شما گفتن عبارت "فکر می کنی مشکل داری؟ پول اجاره خانه را پرداخت کن!" رضایت بخش به نظر می رسد، به فرزند شما کمکی نمی کند. تصور نکنید که فرزند شما در حال اغراق کردن در مورد احساسات و عواطف دوران بلوغ است. درست است که دعوا با یک دوست صمیمی احتمالا در طی چند روز حل می شود، اما احساساتی که فرزند در آن لحظه احساس می کند واقعی است. باید یاد بگیرید با آنها همدردی کنید؛ فراموش نکنید شما هم زمانی در سن بلوغ و نوجوانی بوده اید.
وقتی نوجوان دنیای بیرون از خانه را کندوکاو می کند، رخ دادن درگیری هایی که ارتباطی به شما ندارد غیر قابل اجتناب است. چه شکوه و شکایت او از دوستانش باشد و چه مشکلی که با معلم شیمی و این درس دارد، فراموش نکنید که شما باید هم تیمی فرزندتان باشید. این قضیه بدین معنا نیست که او همواره درست عمل می کند، بلکه بدین معنی است که حتی اگر اشتباهی از او سر بزند شما از او پشتیبانی خواهید کرد.
اگر فرزند شما به شکلی لباس می پوشد که باب میل شما نیست، بیخیالش شوید! او این کار را انجام نمی دهد تا شما را ناراحت کند. نوجوان انسانی بهم ریخته است؛ نه بدن آنها و نه مغز آنها به طور کامل رشد نداشته است و در عین حال آنها باید شبیه به بزرگسالان رفتار کنند، پس ممکن است هویت های متفاوتی را تجربه کنند تا با آن مدل که راحتند کنار بیایند. ممکن است که دیدن اینکه فرزند شما خودش را شبیه به اعضای گروه راک کرده است برایتان ناراحت کننده باشد، اما تا وقتی که آنها رفتاری واقعا خطرناک انجام نداده اند با آن کنار بیایید. احتمال اینکه نوجوان استایل پوششی خود را عوض کند کم نیست، پس مدتی با این قضیه کنار بیایید و بیخیالش شوید.
بسیاری از والدین به فرزندان خود می گویند اگر درست رفتار نکند، به پلیس یا دیگر نهادهای قانونی تماس می گیرند. طبیعتا چنین کاری بد است اما وقتی سن آنها بالاتر برود این قضیه بدتر هم می شود. باور کردن این قضیه سخت است، اما قانون هیچوقت بهترین ها را برای فرزند شما نمی خواهد و وقتی آنها بزرگ شوند، مطمئنا بخاطر اینکه در جیب آنها سیگار یا مواد مخدر پیدا کرده اید و به پلیس زنگ زده اید از شما تشکر نخواهند کرد. تا زمانی که خطر فیزیکی در حال وقوعی وجود ندارد، بهتر است بیخیال زنگ زدن به نهادهای قانونی شوید.
هر چقدر که تربیت یک فرزند نوجوان سخت باشد، اما فراموش نکنید این لحظات قابل برگشت نیستند و مثل چشم به هم زدنی تمام خواهد شد. قبل از اینکه این فرصت تمام شود و آرزو کنید که بتوانید دوباره یک لحظه آن را تجربه کنید، بهتر است قدرش را بدانید و بیشترین استفاده را از این دوران داشته باشید.
Mamdosein 
