دندان ها و لثه های سالم به شما کمک می کند خوب غذا بخورید و از غذای خوب لذت ببرید. مشکلات متعددی می تواند بر سلامت دهان شما تأثیر بگذارد، اما مراقبت خوب باید با افزایش سن، دندان ها و لثه های شما را قوی نگه دارد.
دندان ها با پوشش بیرونی سختی به نام مینا پوشیده شده اند. هر روز یک لایه نازک از باکتری به نام پلاک دندانی روی دندان‌های شما جمع می‌شود. باکتری های موجود در پلاک اسیدهایی تولید می کنند که می تواند به مینای دندان آسیب برساند و باعث ایجاد حفره شود. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان ها می تواند از پوسیدگی جلوگیری کند، اما به محض ایجاد حفره، برای جلوگیری از آسیب بیشتر، دندانپزشک باید آن را با پرکردن ترمیم کند.
برای محافظت از دندان ها در برابر پوسیدگی از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید. اگر در معرض خطر بیشتری برای پوسیدگی دندان هستید (برای مثال، اگر به دلیل بیماری یا داروهایی که مصرف می کنید، دهان خشکی دارید)، ممکن است به فلوراید بیشتری نیاز داشته باشید. دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان شما ممکن است در طول یک ویزیت مطب به شما فلوراید تراپی بدهد یا ممکن است به شما بگوید که از ژل فلوراید یا دهان شویه در خانه استفاده کنید.
بیماری لثه زمانی شروع می شود که پلاک در امتداد و زیر خط لثه شما ایجاد شود. پلاک باعث عفونت می شود که به لثه و استخوانی که دندان های شما را در جای خود نگه می دارد آسیب می رساند. یک نوع خفیف بیماری لثه ممکن است لثه های شما را قرمز، حساس و احتمال خونریزی کند. این مشکل که التهاب لثه نامیده می شود، اغلب با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هر روز برطرف می شود.
نوع شدیدتر بیماری لثه، به نام پریودنتیت، باید توسط دندانپزشک درمان شود. اگر این عفونت درمان نشود، می تواند منجر به زخم، خونریزی لثه، مشکلات دردناک جویدن و حتی از دست دادن دندان شود.
برای پیشگیری از بیماری لثه:
گاهی اوقات برای جایگزینی دندان های آسیب دیده یا دندان های از دست رفته به دلیل بیماری لثه به دندان مصنوعی نیاز است. دندان مصنوعی جزئی ممکن است برای پر کردن یک یا چند دندان از دست رفته استفاده شود. دندان مصنوعی ممکن است در ابتدا احساس عجیبی داشته باشد. در ابتدا، دندانپزشک شما ممکن است بخواهد اغلب شما را ببیند تا مطمئن شود که دندان مصنوعی مناسب است. با گذشت زمان، شکل لثه‌های شما تغییر می‌کند و ممکن است نیاز به تنظیم یا تعویض دندان مصنوعی داشته باشد. حتما به دندانپزشک خود اجازه دهید این تنظیمات را انجام دهد.
خشکی دهان زمانی اتفاق می‌افتد که بزاق کافی برای خیس نگه داشتن دهان نداشته باشید. می تواند خوردن، بلعیدن، چشیدن و حتی صحبت کردن را سخت کند. خشکی دهان می تواند خطر پوسیدگی دندان، عفونت های قارچی دهان و حفره ها را افزایش دهد. بسیاری از داروهای رایج می توانند این مشکل را ایجاد کنند. به عنوان مثال، داروهای فشار خون بالا، افسردگی و مسائل مربوط به کنترل مثانه اغلب باعث خشکی دهان می شوند.
کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است کمک کند. سعی کنید آب یا نوشیدنی های بدون قند بنوشید. سیگار نکشید و از الکل، کافئین، نوشابه و آب میوه های اسیدی خودداری کنید. از غذاهای تند یا شور خودداری کنید. آب نبات سفت بدون شکر یا آدامس بدون شکر که کمی تارت است ممکن است کمک کند. دندانپزشک یا پزشک شما ممکن است استفاده از بزاق مصنوعی را برای مرطوب نگه داشتن دهان خود پیشنهاد کند.
سرطان دهان می تواند در هر قسمت از دهان یا گلو از جمله زبان شروع شود. این احتمال بیشتر در افراد بالای 40 سال رخ می دهد. معاینه دندان زمان خوبی برای دندانپزشک شما برای بررسی علائم سرطان دهان است. درد معمولاً از علائم اولیه بیماری نیست. درمان قبل از گسترش بیماری بهترین نتیجه را دارد. حتی اگر تمام دندان های طبیعی خود را از دست داده اید، باز هم باید برای معاینات منظم سرطان دهان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
شما می توانید خطر ابتلا به سرطان دهان را به چند روش کاهش دهید:
