خواب حرکت سریع چشم (REM) یکی از چهار مرحله ای است که مغز در طول چرخه خواب طی می کند. این دوره از چرخه خواب معمولاً حدود 90 دقیقه پس از اولین خوابیدن فرد انجام می شود. با تعدادی از تغییرات فیزیولوژیکی مشخص می شود که شامل آرامش عضلانی، حرکت چشم، تنفس سریعتر و افزایش فعالیت مغز می شود.
مغز و بدن دچار تغییراتی می شوند که مشخصه این مرحله از خواب است. برخی از علائم کلیدی خواب REM عبارتند از:
خواب REM نقش مهمی در رشد مغز و همچنین عملکردهای دیگر از جمله خلق و خو، رویاپردازی و حافظه دارد.
رویاها در مرحله حرکت سریع چشم (REM) خواب اتفاق می‌افتند. در یک شب معمولی، در مجموع دو ساعت خواب می بینید که بر اساس چرخه خواب از بین می رود.
محققان دلایل دقیق خوابیدن ما را به طور کامل درک نمی کنند. آنها می دانند که نوزادان خواب می بینند و محروم کردن موش ها از خواب REM تا حد زیادی عمر آنها را کوتاه می کند. سایر پستانداران و پرندگان نیز دارای مراحل خواب REM هستند، اما حیوانات خونسرد مانند لاک پشت، مارمولک و ماهی اینگونه نیستند.
رویاها می توانند در هر یک از مراحل خواب اتفاق بیفتند، اما رویاهایی که در خواب REM روی می دهند، متداول ترین و واضح ترین آنها هستند.
تحقیقات نشان می دهد که خواب REM نقش مهمی در توسعه سیستم عصبی مرکزی (CNS) در دوران نوزادی دارد. سطوح بالای فعالیت در مغز در این مرحله از خواب ممکن است در توسعه و تقویت ارتباطات عصبی نقش داشته باشد.
رویاها ممکن است یکی از راه هایی باشد که مغز خاطرات را تثبیت می کند. زمان رویا می تواند دوره ای باشد که مغز می تواند رویدادهای روز را سازماندهی و مرور کند و تجربیات جدید را به تجربیات قدیمی تر متصل کند. از آنجایی که بدن خاموش است، مغز می‌تواند این کار را بدون دریافت ورودی اضافی انجام دهد یا اینکه بدن را به خطر بیندازد که خاطرات روز را «تفسیر» کند.
برخی از محققان معتقدند که رویاها بیشتر شبیه یک "صدای" پس زمینه هستند که تفسیر و سازماندهی می شوند. این نظریه سنتز فعال سازی نشان می دهد که رویاها صرفاً تلاش مغز برای درک سیگنال های تصادفی است که در طول خواب رخ می دهد.
برخی افراد نسبت به دیگران کنترل بیشتری بر رویاهای خود دارند. برای این افراد، آخرین افکار قبل از رفتن به رختخواب ممکن است بر محتوای رویا تأثیر بگذارد.
خواب REM نقش مهمی در تعدادی از عملکردها از جمله یادگیری و حافظه دارد. وقفه در خواب REM گاهی اوقات می تواند منجر به مشکلاتی شود. در نتیجه، کمبود خواب REM با چندین نگرانی سلامتی از جمله موارد زیر مرتبط است.
به نظر می رسد مناطقی از مغز که در طول خواب REM "روشن" می شوند به یادگیری و حافظه کمک می کنند. نوزادان تقریباً 50٪ از زمان خواب خود را در خواب REM می گذرانند (در مقایسه با 20٪ برای بزرگسالان)، که ممکن است با مقدار زیاد یادگیری در دوران نوزادی توضیح داده شود.
اگر به افراد مهارت های مختلفی آموزش داده شود و سپس از خواب REM محروم شوند، اغلب نمی توانند آنچه را که به آنها آموزش داده شده است به خاطر بیاورند.
خواب REM معمولاً پس از یک دوره خواب عمیق به نام مرحله 3 خواب شروع می شود. ناحیه‌ای از مغز به نام پونز - جایی که سیگنال‌های خواب REM منشأ می‌گیرند - سیگنال‌های نخاع را قطع می‌کند. که باعث می شود بدن در طول خواب REM بی حرکت باشد.
وقتی پونز سیگنال های نخاع را خاموش نمی کند، مردم رویاهای خود را عملی می کنند. این موضوع می تواند خطرناک باشد زیرا انجام رویاها بدون کمک حواس می تواند منجر به تصادفات و آسیب های فیزیکی مانند دویدن به دیوارها و افتادن از پله ها شود. این وضعیت نادر و متفاوت از راه رفتن در خواب رایج است و به عنوان اختلال رفتار خواب REM شناخته می شود.
کارهایی وجود دارد که می توانید برای استفاده حداکثری از خواب REM خود در هر شب انجام دهید.
برخی از افراد ادعا می کنند که رویاهای شفاف دارند، رویاهایی که می توانند در آن شرکت کنند و رویا را با رشد آن تغییر دهند. رویای روشن را می توان از طریق تعدادی از تکنیک ها آغاز کرد، اگرچه تحقیقات کمی در مورد آن انجام شده است.
