پرکاری تیروئید زمانی رخ می دهد که غده تیروئید شما بیش از حد هورمون های تیروئیدی تولید کند. این می تواند علائمی ایجاد کند که ممکن است شامل کاهش وزن و کاهش اشتها باشد.
چندین بیماری می تواند منجر به پرکاری تیروئید شود که معمولاً بیماری گریوز است.
تیروئید یک غده کوچک پروانه ای شکل است که در جلوی گردن شما قرار دارد. تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) تولید می کند که دو هورمون اصلی هستند که نحوه استفاده سلول های شما از انرژی را کنترل می کنند. غده تیروئید شما متابولیسم شما را از طریق ترشح این هورمون ها تنظیم می کند.
هنگامی که تیروئید شما بیش از حد T3، T4 یا هر دو تولید می کند، سیستم های بدن شما را افزایش می دهد و باعث ناراحتی می شود. تشخیص و درمان به موقع پرکاری تیروئید می تواند علائم را تسکین دهد و از عوارض جلوگیری کند.
کم کاری تیروئید علائمی مانند کاهش متابولیسم، خستگی و افزایش وزن ایجاد می کند. داشتن تیروئید کم کار می تواند عملکردهای بدن شما را کاهش داده یا کند کند.با پرکاری تیروئید، ممکن است انرژی بیشتری داشته باشید، در مقابل انرژی کمتر. ممکن است بر خلاف افزایش وزن، کاهش وزن را تجربه کنید. و ممکن است بر خلاف افسردگی احساس اضطراب کنید.
شایع ترین تفاوت بین این دو بیماری به سطح هورمون مربوط می شود. کم کاری تیروئید منجر به کاهش هورمون ها می شود. پرکاری تیروئید منجر به افزایش تولید هورمون می شود.
در ادامه به بررسی نحوه درمان پرکاری تیروئید می پردازیم:
داروهای ضد تیروئید از تولید هورمون توسط تیروئید جلوگیری می کنند. رایج ترین داروهای ضد تیروئید دسته ای به نام تیونامیدها هستند که شامل داروهای متیمازول (MMI) و پروپیل تیواوراسیل (PTU) می شود.
ده ها سال است که تیونامیدها برای درمان پرکاری تیروئید مورد استفاده قرار می گیرند و برای کودکان و بزرگسالان، از جمله افراد باردار، منبع مطمئن و ایمن محسوب می شوند. داروهای ضد تیروئید می توانند عوارض جانبی ناخوشایندی مانند درد مفاصل، ریزش مو و بثورات پوستی داشته باشند. در موارد نادر، آنها می توانند باعث آسیب کبدی شوند.
اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید و داروهای دیگری مصرف می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. همیشه دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
ید رادیواکتیو (RAI)، به طور موثری سلولهای تولیدکننده هورمونهای تیروئید را بدون آسیب رساندن به سایر بافتهای بدن از بین میبرد. معمولاً به صورت قرص یا مایع خوراکی مصرف می شود.
اکثر افرادی که برای پرکاری تیروئید تحت درمان با ید رادیواکتیو قرار میگیرند، به وضعیت معکوس، یعنی کمکاری تیروئید مبتلا میشوند. با این حال، درمان آن آسانتر است و شما روزانه یک مکمل هورمون تیروئید مصرف میکنید. RAI همچنین در دوزهای بالاتر برای درمان سرطان تیروئید استفاده می شود.
در موارد نادر، در دوزهای بالاتر پایدار، RAI با افزایش خطر ابتلا به سرطان های خاص مرتبط است. این مورد در دوزهای کمتری که برای درمان پرکاری تیروئید استفاده می شود صادق نیست.
عوارض جانبی می تواند با درمان RAI، به ویژه در دوزهای بالاتر، رخ دهد. این موارد شامل گردن درد، حالت تهوع و خشکی دهان است. درمان RAI در دوزهای بالا نیز می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.
در طی عمل تیروئیدکتومی، تمام یا بخشی از غده تیروئید شما برداشته می شود. این جراحی ممکن است برای افراد خاص مبتلا به پرکاری تیروئید توصیه شود، اما به صورت فردی ارزیابی می شود. جراحی ممکن است برای بیمارانی استفاده شود که به سایر گزینههای درمانی پاسخ نمیدهند یا نمیتوانند در آنها شرکت کنند.
برداشتن غده تیروئید همچنین برای درمان انواع تیروئیدیت، تیروتوکسیکوز و سرطان تیروئید استفاده می شود.
اگر غده تیروئید شما به طور کامل برداشته شود، باید تا پایان عمر از مکمل های هورمون تیروئید استفاده کنید. داروی لووتیروکسین (با نامهای تجاری Levoxyl، Synthroid و غیره) یک نسخه مصنوعی از هورمون T4 تیروئید است و معمولاً به شکل قرص تجویز میشود. مصرف این دارو از کم کاری تیروئید، تیروئید کم کار که هورمون بسیار کمی ترشح می کند، جلوگیری می کند.
مانند تمام جراحی ها، برداشتن تیروئید با خطرات و عوارضی همراه است. این جراحی معمولا توسط جراح غدد درون ریز، متخصص گوش و حلق و بینی یا جراح عمومی انجام می شود.
مصرف قرص های فراخوان می تواند منجر به علائم کم کاری تیروئید مانند خستگی، یبوست، ریزش مو و افسردگی شود. کاهش اثربخشی می تواند به ویژه برای افراد مسن و باردار خطرناک باشد.
با داروساز خود تماس بگیرید تا بدانید آیا داروی شما فراخوان شده است یا خیر. مصرف دارو را قطع نکنید، مگر اینکه توسط متخصص مراقبت های بهداشتی شما توصیه شود.