شرایط مختلفی می تواند باعث پرکاری تیروئید شود. بیماری گریوز، یک اختلال خود ایمنی، شایع ترین علت پرکاری تیروئید است. در بیماری گریوز، سیستم ایمنی بدن شما با آنتی بادی به غده تیروئید شما حمله می کند و در نتیجه هورمون بیش از حد آزاد می شود.

بیماری گریوز در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. یک مرور کلی تحقیقاتی در سال 2011 توضیح می‌دهد که ژنتیک تا حد زیادی تعیین می‌کند که آیا فردی به گریوز مبتلا می‌شود، اگرچه عوامل محیطی نیز نقش دارند. مطالعات خانواده‌ها و دوقلوها نشان می‌دهد که بیماری گریوز توسط یک نقص ژنی ایجاد نمی‌شود، بلکه ناشی از تغییرات کوچک در چندین ژن است.

اگر به یکی از بستگان خود مبتلا به پرکاری تیروئید تشخیص داده شده است، به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانند تصویر دقیقی از عوامل خطر شما دریافت کنند.

علل دیگر پرکاری تیروئید

ید اضافی این ماده معدنی یک عنصر کلیدی در T4 و T3 است و مصرف بیش از حد ید می تواند باعث پرکاری موقت تیروئید شود. ید را می توان از طریق غذاهایی مانند ماهی و لبنیات دریافت کرد. همچنین در برخی داروها مانند آمیودارون (برای آریتمی قلبی)، شربت های سرفه و رنگ های کنتراست پزشکی وجود دارد.
تیروئیدیت (التهاب تیروئید). تیروئیدیت به شرایطی اطلاق می‌شود که باعث تورم غده تیروئید می‌شود و باعث تولید بیش از حد یا خیلی کم هورمون می‌شود.
ندول های خوش خیم تیروئید ندول ها توده هایی هستند که اغلب به دلایل ناشناخته روی غده تیروئید ایجاد می شوند. برخی از گره های تیروئید هورمون های تیروئیدی اضافی تولید می کنند، اما اکثریت آنها خوش خیم هستند. ندول ها را تومورهای خوش خیم یا آدنوم نیز می نامند.
ندول های سمی تیروئید (آدنوم سمی). برخی از گره های تیروئید بدخیم یا سرطانی هستند. خوش‌خیم یا بدخیم بودن ندول توسط سونوگرافی یا با نوعی بیوپسی بافتی به نام آسپیراسیون با سوزن ظریف مشخص می‌شود.
تومورهای تخمدان یا بیضه.
مقادیر زیادی T4 در خون. سطوح بالای T4 می تواند ناشی از مصرف برخی مکمل های غذایی یا مصرف بیش از حد داروهای هورمون تیروئید، لووتیروکسین باشد.

پرکاری تیروئید می تواند ناشی از چندین بیماری باشد که بر غده تیروئید تأثیر می گذارد. تیروئید یک غده کوچک پروانه ای شکل در قاعده گردن است. تاثیر زیادی روی بدن دارد. هر قسمت از متابولیسم توسط هورمون هایی که غده تیروئید می سازد کنترل می شود.

غده تیروئید دو هورمون اصلی تولید می کند: تیروکسین (T-4) و تری یدوتیرونین (T-3). این هورمون ها روی هر سلول بدن تاثیر می گذارند. آنها از میزان استفاده بدن از چربی ها و کربوهیدرات ها حمایت می کنند. آنها به کنترل دمای بدن کمک می کنند. روی ضربان قلب تاثیر دارند. و به کنترل میزان پروتئین بدن کمک می کنند.

پرکاری تیروئید زمانی اتفاق می افتد که غده تیروئید مقدار زیادی از آن هورمون های تیروئید را وارد جریان خون کند. شرایطی که می تواند منجر به پرکاری تیروئید شود عبارتند از:

بیماری گریوز بیماری گریوز یک اختلال خود ایمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله کند. این امر باعث می شود تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید کند. بیماری گریوز شایع ترین علت پرکاری تیروئید است.
ندول های تیروئید بیش فعال این وضعیت همچنین آدنوم سمی، گواتر چند ندولار سمی و بیماری پلامر نامیده می شود. این شکل از پرکاری تیروئید زمانی اتفاق می‌افتد که آدنوم تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید کند. آدنوم بخشی از غده است که از بقیه غده جدا شده است. این توده های غیر سرطانی را تشکیل می دهد که می تواند تیروئید را بزرگتر از حد معمول کند.
تیروئیدیت این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که غده تیروئید ملتهب می شود. در برخی موارد، به دلیل یک اختلال خود ایمنی است. در برخی دیگر، دلیل آن نامشخص است. این التهاب می تواند باعث شود هورمون تیروئید اضافی ذخیره شده در غده تیروئید به جریان خون نشت کند و علائم پرکاری تیروئید را ایجاد کند.
 

عوامل خطر پرکاری تیروئید

عوامل خطر پرکاری تیروئید عبارتند از:

• سابقه خانوادگی بیماری تیروئید، به ویژه بیماری گریوز.
• سابقه شخصی برخی از بیماری های مزمن، از جمله کم خونی خطرناک و نارسایی اولیه آدرنال.
• بارداری اخیر، که خطر ابتلا به تیروئیدیت را افزایش می دهد. این می تواند منجر به پرکاری تیروئید شود.