تقریبا برای همه کارمندان عادی اتفاق افتاده است که به مدیر خود نگاه کنند و پیش خود فکر کنند که وظایف آنها را هر کسی می تواند انجام دهد، اما وقتی که واقعا وارد گود مدیریت شوید، به شکلی سریع متوجه خواهید شد مدیر بودن به این راحتی ها هم نیست و سختی های خاص خودش را دارد؛ بهرحال کارمندان زیر دست شما مسئول کارها و وظایف خود هستند، اما شما به عنوان مدیر یک بخش مسئول تمامی رفتارها و اعمال این افراد خواهید بود. و در اینجاست که هنر مدیریت کاربردش را نشان می دهد و شما باید با رفتار مناسب با آنها و انگیزه مند کردنشان آنها را ترغیب کنید وظایف خودشان را به خوبی انجام دهند. در این مطلب هفت اشتباه بزرگ در مدیریت را به شما گوشزد خواهیم کرد.
اگر شما ارتقای شغلی یافته اید و حالا از یک کارمند ساده به یک مدیر ارتقا یافته اید، ممکن است فکر کنید روش کنونی خود را ادامه دهید و به همان شکل کارهای خود را انجام دهید و روابط کنونی خود را به همین شکل ادامه دهید، اما این ایده ای مزخرف است! مدیر بودن با کارمند بودن کاملا متفاوت است و باید به نقش مدیریت خود وارد شوید، حتی اگر برایتان عجیب باشد. این یعنی یاد بگیرید وظایف را تقسیم کنید، مهارت های مدیریت را یاد بگیرید و با همکاران سابق خود رابطه ای رسمی تر داشته باشید.
برخی افراد به دنبال قدرت هستند چون یک هدف را دنبال می کنند و می خواهند با این قدرت به هدف مورد نظرشان برسند که این امر لزوما بد نیست، اما برخی افراد به دنبال قدرت هستند چون دوست دارند به دیگران دستور بدهند و با این قدرت به خود اعتبار ببخشند. موارد مثال اول آدم های مورد احترامی هستند، حتی اگر انتظارات زیادی از زیردستان خود داشته باشند اما مدل دوم نه! افراد مدل دوم شاید بتوانند به موفقیت برسند، اما عموما مورد نفرت دیگران قرار دارند.
اگر شما هم فرد جاه طلبی هستید که دوست دارید در یک فضای مدیریت شده توسط خود کار کنید به شما تبریک می گوییم چون احتمالا به همین خاطر مدیر شده اید! اما چنین چیزی لزوما به این معنی نیست دیگر افراد هم روش کاری شما را دارند و بسیاری از افراد اگر به آنها اهداف و ساختار مشخصی ارائه نشود دچار استرس می شوند و وظیفه شما به عنوان مدیر است که این موارد را به آنها ارائه کنید.
یک مدیر که تمام وقت به کارمندانش گیر می دهد، پیشنهادات غیر ضروری ارائه می کند و نمی گذارد کارمندان در وقت و سرعت مناسب وظایف خود را تکمیل کنند، به زبان بی زبانی به آنها می گوید به شما اعتماد ندارم! یکی از وظایف هوشمندانه مدیران این است که به کارمندان وظایف مناسب را منتقل کنند و بگذارند آنها به روش خود کارشان را انجام دهند و تنها در موارد ضروری به آنها کمک کنند.
یکی از بدترین کارها در هنگام مدیریت یکی نبودن حرف و عمل شماست. فرض کنید ددلاینی نزدیک است و شما باید پروژه ای را تحویل دهید و در چنین زمانی شما به عنوان مدیر از کارمندان خود انتظار دارید اضافه کاری انجام دهند و در چنین شرایطی خود شما ساعت 2 چهارشنبه از اداره بیرون بزنید و تا اول هفته بعد به آن برنگردید؛ یا در مثالی دیگر شما هر روز با دوستان و آشنایان خود در محل کار صحبت شخصی انجام می دهید اما انتظار دارید کارمندان شما تماس شخصی برقرار نکنند. چنین چیزی نشدنی است و همانطور که در مورد کودکان می گویند آنها والدین خود را به عنوان مدل تربیتی خود قرار می دهند، در مورد کارمندان و مدیر هم وجود دارد و تنها گفتن اینکه این کار را بکن و آن کار را نه نتیجه ندارد، بلکه باید با عمل خود به آنها چنین چیزی را ثابت کنید.
درست است که معمولا گفته می شود اعضای یک تیم شبیه به خانواده هستند، اما در واقعیت اینگونه نیست و نباید روابط شغلی را به شکل یکسانی با روابط خانوادگی در نظر بگیرید. منظور این نیست که با کارمندان خود رابطه دوستانه برقرار نکنید اما در حقیقت نباید با آنها یک رفیق واقعی باشید. دوستی نیازمند اعتمادی دو طرفه بین دو فرد است که با وظایف رئیس و کارمند سازگار نیست و این دوستی می تواند به شکل پارتی بازی و تبعیض بین کارمندان و مواردی از این دست شود، پس روابط را دوستانه اما حرفه ای باقی نگه دارید.
اگر دوست دارید کارمندان شما به فکر یک شغل جدید بیفتند، اعتبار کارهای آنها را به نام خود بزنید و ستایش هایی که آنها لایقش هستند را به سمت خود محول کنید! یک نظرسنجی توسط bambooHR می گوید بیشترین چیزی که کارمندان بابتش از رئیسشان بدشان می آید، این است که نفع کاری که آنها انجام می دهند به رئیسشان می رسد و آنها از این قضیه اعتبار بدست می آورند. نکته جالب تر اینکه تعداد رئیسانی که گفته اند چنین چیزی اشتباه است در همین نظرسنجی بیست درصد کمتر از کارمندانی است که چنین کاری را زشت می دانند.
Mamdosein 
Nazila77