استرس می تواند باعث مشکلات فیزیکی مانند بثورات پوستی و فشار خون بالا شود. همچنین می تواند منجر به مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی شود. اما گاهی اوقات نیز مفید است.
استرسی که قبل از یک آزمون بزرگ یا مصاحبه شغلی احساس می‌کنید می‌تواند انگیزه موفقیت شما را ایجاد کند. حتی می تواند زندگی شما را نجات دهد. استرس ناشی از یک موقعیت خطرناک می تواند واکنش جنگ یا گریز را برانگیزد که آدرنالین شما را بالا می برد و به شما انگیزه می دهد که سریع عمل کنید. گاهی اوقات استرس به شما ذهن هوشیار می دهد تا از خطر دور بمانید.
اینکه استرس به بدن شما کمک می کند یا آسیب می رساند به عوامل زیادی بستگی دارد به اینکه استرس شما حاد است یا مزمن. استرس حاد بلافاصله پس از از بین رفتن علت استرس زا از بین می رود. اما استرس مزمن داستان دیگری است. درد عضلانی که پس از ماه ها کار سخت ایجاد می شود، حالت تهوع مداومی که ممکن است در طول یک بحران مالی احساس کنید، و افزایش وزن کنترل نشده ای که در طول یک رابطه طولانی و ناخوشایند تجربه می کنید، همگی می توانند نشانه های استرس مزمن باشند.
آیا استرس دارید یا مضطرب هستید؟ اگرچه ما تمایل داریم از کلمات به جای هم استفاده کنیم، استرس و اضطراب به دو چیز متفاوت اشاره دارند. درک تفاوت می تواند به شما در مدیریت هر دو کمک کند.
استرس به هر فکر، موقعیت یا رویدادی اطلاق می شود که خشم، عصبیت یا ناامیدی را برانگیزد. رخدادهای مختلف افراد مختلف را تحت فشار قرار می دهند. برای برخی می تواند یک جدایی آسیب زا باشد. با این حال، ممکن است زمانی که چیزی افراد را به یاد تروما می اندازد، استرس به همراه داشته باشند.
اضطراب اغلب توسط استرس تحریک می شود، اما هردو یک مفهوم نیستند. اضطراب همان ناراحتی، ترس یا نگرانی است که گاهی اوقات احساس می کنید. استرس می تواند باعث ایجاد اضطراب شود، اما اضطراب گاهی اوقات دلیل روشنی ندارد. اضطراب مزمن می تواند به چندین اختلال روانی منجر شود، از جمله:
فوبیا (مانند کلاستروفوبیا، ترس از فضاهای تنگ)
اختلال هراس (حملات پانیک ناگهانی و مکرر)
اختلال اضطراب فراگیر (نگرانی کنترل نشده)
هنگامی که شما با خطر مواجه می شوید، مانند خطرتصادف با ماشین، مغز شما یک سیگنال پریشانی به بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس می فرستد. این جایی است که مغز شما فرمان عملکردهای خودکار را می دهد. وقتی استرس دارید، آدرنالین به بدن شما سیگنال می دهد که ضربان قلب، فشار خون و تنفس خود را افزایش دهد. حواس شما تیزتر می شود و مغز شما هوشیارتر می شود.
همه اینها در یک لحظه اتفاق می افتد. اما استرس اثرات طولانی مدتی نیز دارد. هورمونی به نام کورتیزول ترشح می شود که بدن شما را تا زمانی که تهدید برطرف شود در حالت آماده باش نگه می دارد. با این حال، برای برخی موقعیت ها و برخی افراد، سطوح استرس حتی پس از از بین رفتن یک تهدید بالا باقی می ماند. این منجر به استرس مزمن می شود.
استرس مزمن می تواند باعث افزایش وزن شود. هورمون کورتیزول مانند یک پا روی پدال گاز استرس عمل می کند. همچنین مسئول برخی از تغییرات فیزیکی است که استرس می تواند ایجاد کند و برخی از آنها ناخواسته هستند، به خصوص زمانی که استرس برای هفته ها یا ماه ها باقی بماند.
کورتیزول نیاز زیادی به منابع بدن شما دارد. شما در مواجهه با خطر به این هورمون نیاز دارید. اما در دنیای مدرن استرس بیشتر از ناشی از مشکلات مالی است. این باعث ایجاد مشکلاتی می شود که می تواند منجر به افزایش وزن ناخواسته شود.
از آنجایی که کورتیزول از ذخایر انرژی بدن شما تشکیل می شود، شما را نیز گرسنه می کند. به خصوص غذاهای شیرین و چرب که به شما انرژی سریعی می دهند. میزان کورتیزول باعث افزایش وزن می شود.
استرس باعث تنش می شود. این خوب است اگر با یک شکارچی عصبانی روبرو شوید. اما در صورت تداوم، تنش عضلانی باعث ایجاد مشکلات متعددی می شود. برای مثال، سردردهای تنشی و میگرن. عضلات منقبض می توانند منجر به اختلالات اضطرابی شوند.
نگرانی مداوم بر تنفس شما تأثیر می گذارد. افرادی که استرس زیادی دارند بیشتر از افراد آرام نفس عمیق می کشند و بیشتر نفس می کشند. این روش بدن شما برای تامین اکسیژن مورد نیاز برای پاسخ به یک عامل استرس زای فیزیکی است. این معمولا خوب است، اما نه همیشه. اگر مشکلات تنفسی مانند آسم یا بیماری ریوی دارید، این تنفس می تواند مشکلات شما را بدتر کند.
هنگامی که استرس شما ناگهانی است (استرس حاد)، قلب شما بلافاصله شروع به پمپاژ سریعتر می کند. این حالت باعث افزایش فشار خون می شود. اینها شما را در معرض خطر اختلالات قلبی مانند حمله قلبی و سکته قرار می دهند.
مشکلات سلامتی که استرس به قلب شما می آورد به همین جا ختم نمی شود. دوره های مکرر استرس حاد یا استرس مزمن مداوم می تواند التهاب را در سیستم گردش خون شما، به ویژه در داخل عروق کرونر، افزایش دهد. استرس شدید می تواند باعث حملات قلبی شود. علاوه بر این، استرس ممکن است سطح کلسترول را در برخی افراد افزایش دهد که بر گردش خون و قلب نیز تأثیر می گذارد.
استرس برای افراد در معرض دیابت نوع 2 خطرناک است. هنگامی که استرس باعث می شود بدن شما کورتیزول و اپی نفرین ترشح کند، این مواد شیمیایی پیامی را به کبد شما ارسال می کنند. در پی این پیام کبد گلوکز بیشتری تولید کند، قندی که بدن شما را برای پاسخ جنگ یا گریز سوخت می دهد.
برای اکثر افراد، گلوکز اضافه شده می تواند دوباره جذب شود. اما برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می تواند منجر به عواقب خطرناکی شود. این عارضه باعث برگشت گلوکز اضافی به جریان خون می شود و باعث ایجاد مشکلات مختلفی مانند تاری دید، خستگی مفرط و عفونت می شود. دیابت نوع 2 برای افرادی که اضافه وزن دارند، بالای 40 سال سن دارند، یا متعلق به قومیت های آفریقایی، اسپانیایی، آسیایی، جزیره اقیانوس آرام و بومی آمریکایی هستند، شایع تر است.
آیا استرس مبارزه با عفونت ها را سخت تر می کند؟ استرس می تواند غلبه بر سرماخوردگی را سخت تر کند.
به نظر می رسد استرس خفیف و حاد بدن شما را برای مقابله با عفونت ها آماده می کند. با این حال، اگر استرس شما مزمن باشد و هفته ها یا ماه ها طول بکشد، به نظر می رسد برعکس این موضوع صادق باشد. استرس مزمن برخی از مهم ترین مبارزه کننده های بدن با عفونت را مهار می کند در نتیجه، فردی که از استرس مزمن رنج می برد، در برابر بیماری های عفونی آسیب پذیر می شود.
منبع: https://www.onhealth.com/content/1/body_stress_anxiety_worry
دلارام 