اختلالات خواب رایج مانند بی خوابی، سندرم پاهای بی قرار، نارکولپسی و آپنه خواب می توانند بر همه جنبه های زندگی شما از جمله ایمنی، روابط، عملکرد مدرسه و کار، تفکر، سلامت روان، وزن و ابتلا به دیابت و بیماری قلبی تأثیر بگذارند. نداشتن خواب کافی و با کیفیت می تواند به کیفیت زندگی شما آسیب برساند.
اختلالات خواب شرایطی هستند که خواب شما را مختل می کنند یا از خواب آرام جلوگیری می کنند و در نتیجه می توانند باعث خواب آلودگی در طول روز و سایر علائم شوند. هر کسی ممکن است هر از گاهی مشکلاتی را در خواب تجربه کند. با این حال، ممکن است اختلال خواب داشته باشید اگر:
تقریباً 80 نوع مختلف از اختلالات خواب وجود دارد. برترین ها عبارتند از:
متخصصان به طور کلی توصیه می کنند که بزرگسالان حداقل هفت تا نه ساعت در شب بخوابند، اگرچه برخی افراد بیشتر و برخی دیگر به کمتر نیاز دارند.
روند نزولی در زمان خواب در کودکان نیز مشاهده شده است. زمان خواب مطلوب بسته به سن متفاوت است. یک نظرسنجی Sleep in America نشان داد که بین زمان خواب توصیه شده و واقعی در کودکان تفاوت وجود دارد، با زمان واقعی خواب 1.5 تا دو ساعت کمتر از زمان توصیه شده. مصرف کافئین باعث از دست دادن سه تا پنج ساعت خواب در کودکان می شود.
نداشتن میزان یا کیفیت مناسب خواب منجر به چیزی بیش از احساس خستگی می شود. خواب آلودگی در عملکرد شناختی اختلال ایجاد می کند، که می تواند منجر به اختلالات یادگیری در کودکان، اختلال حافظه در افراد در هر سنی، تغییرات شخصیتی و افسردگی شود.
افرادی که از خواب محروم هستند، در تصمیم گیری با مشکل مواجه می شوند، تحریک پذیری، مشکلات عملکردی و زمان واکنش کندتر دارند، که آنها را در معرض خطر تصادفات رانندگی و کار قرار می دهد. کم خوابی همچنین می تواند با کمک به ایجاد چاقی، دیابت و بیماری قلبی، زندگی را تحت تأثیر قرار دهد.
اختلالات مرتبط با خواب آلودگی در طول روز زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد.
مشکلات خواب می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. اگرچه دلایل ممکن است متفاوت باشد، اما نتیجه نهایی همه اختلالات خواب این است که چرخه طبیعی خواب و بیداری در طول روز مختل یا اغراق شده است. هشت عامل عبارتند از:
اگر یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید ممکن است دچار اختلال خواب شوید. آیا تو:
بی خوابی یک اختلال خواب است که در آن افراد در به خواب رفتن یا ماندن در خواب مشکل دارند. افراد مبتلا به بی خوابی یک یا چند مورد از علائم زیر را دارند:
داشتن حداقل یک مشکل در طول روز مانند خستگی، خواب آلودگی، مشکلات خلقی، تمرکز، تصادفات در محل کار یا هنگام رانندگی و غیره به دلیل کم خوابی.
بی خوابی در طول مدت و تعداد دفعات بروز آن متفاوت است. حدود 50 درصد از بزرگسالان گاه به گاه حملات بی خوابی را تجربه می کنند و از هر 10 نفر یک نفر از بی خوابی مزمن رنج می برد. بی خوابی می تواند به خودی خود رخ دهد یا می تواند با شرایط پزشکی یا روانپزشکی همراه باشد. بی خوابی می تواند کوتاه مدت باشد (بی خوابی حاد یا تنظیمی) یا می تواند برای مدت طولانی (بی خوابی مزمن) باشد. همچنین می تواند بیاید و برود، با دوره های زمانی که فرد مشکل خواب ندارد. بی خوابی حاد یا تنظیمی می تواند از یک شب تا چند هفته طول بکشد. زمانی که فرد حداقل سه شب در هفته به مدت یک ماه یا بیشتر بی خوابی داشته باشد، بی خوابی مزمن نامیده می شود.
بی خوابی کوتاه مدت یا حاد می تواند ناشی از استرس های زندگی (مانند از دست دادن یا تغییر شغل، مرگ یکی از عزیزان یا جابجایی)، یک بیماری یا عوامل محیطی مانند نور، صدا، یا دمای شدید باشد.
بی خوابی طولانی مدت یا مزمن (بی خوابی که حداقل سه شب در هفته به مدت حداقل سه ماه یا بیشتر رخ می دهد) می تواند ناشی از عواملی مانند افسردگی، استرس مزمن و درد یا ناراحتی در شب باشد.
یکی از علل شایع بی خوابی مزمن، یک پاسخ احساسی شرطی است. افکار مربوط به مشکل خواب (مثلاً "اگر امشب نخوابم چی؟") و رفتارهایی که در مورد مشکل خواب ایجاد می شوند (مانند خوابیدن و چرت زدن) علائم بی خوابی را طولانی تر می کنند.
