آرتریت التهاب مفاصل است که ممکن است یک مفصل یا چند مفصل را درگیر کند. علائم آرتریت معمولاً با گذشت زمان ایجاد می شوند، اما ممکن است به طور ناگهانی نیز ظاهر شوند.بیش از 100 نوع مختلف آرتریت با دلایل و روش های درمانی متفاوت وجود دارد.
استئوآرتریت (OA) شایع ترین نوع آرتریت است. دیگر انواع رایج عبارتند از:
سن معمول برای ابتلا به آرتریت روماتوئید (RA) بین 30 تا 50 سالگی است. با این حال، می تواند کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوانتر را تحت تاثیر قرار دهد.استئوآرتریت (OA) معمولاً بعد از سن 50 یا 60 سالگی ایجاد می شود، اما مطالعاتی وجود دارد که شواهد رادیوگرافیک از استئوآرتریت در زنان 40 ساله را نشان می دهد. همچنین در افرادی که اضافه وزن دارند شیوع بیشتری دارد.
درد مفاصل، سفتی و تورم شایع ترین علائم آرتریت هستند. همچنین ممکن است علائم شما در صبح هنگام برخاستن از رختخواب یا در هنگام ایستادن پس از استراحت بدتر شود.
سایر علائم آرتروز عبارتند از:
سایر علائم آرتریت روماتوئید عبارتند از:
آرتریت ممکن است توسط ایجاد شود:
ساییدگی و پارگی طبیعی باعث OA، یکی از رایج ترین اشکال آرتریت می شود. عفونت یا آسیب به مفاصل می تواند این تجزیه طبیعی بافت غضروف را تشدید کند.
غضروف یک بافت همبند سفت اما انعطاف پذیر در مفاصل شماست. این مفاصل با جذب فشار و شوک ایجاد شده در هنگام حرکت و وارد کردن فشار به آنها از مفاصل محافظت می کند. کاهش مقدار طبیعی این بافت غضروفی باعث ایجاد برخی از انواع آرتریت می شود.
همچنین در صورت داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری، خطر ابتلا به OA ممکن است بیشتر باشد.
یکی دیگر از اشکال رایج آرتریت، RA، یک اختلال خود ایمنی است. زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به بافت های بدن حمله می کند و در نتیجه باعث التهاب مفاصل و همچنین سایر اندام های بدن می شود.
در مفاصل، این پاسخ التهابی سینوویوم را تحت تاثیر قرار می دهد، بافت نرمی در مفاصل شما که مایعی تولید می کند که غضروف را تغذیه می کند و مفاصل را روان می کند و در نهایت هم استخوان و هم غضروف داخل مفصل را از بین می برد.
علت دقیق حملات سیستم ایمنی ناشناخته است. اما دانشمندان نشانگرهای ژنتیکی را کشف کرده اند که خطر ابتلا به RA را تا پنج برابر افزایش می دهد.
اگر مطمئن نیستید که برای تشخیص آرتریت به چه کسی مراجعه کنید، مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه اولین قدم خوبی است. آنها یک معاینه فیزیکی برای بررسی وجود مایع در اطراف مفاصل، مفاصل گرم یا قرمز و ثبت دامنه حرکت در مفاصل انجام می دهند. در صورت نیاز پزشک می تواند شما را به متخصص ارجاع دهد.
ثبت سطح التهاب در خون و آسپیراسیون و تجزیه و تحلیل مایعات مفصلی، در صورت وجود، می تواند به پزشک شما کمک کند تا مشخص کند که چه نوع آرتریت دارید.
آزمایشهای خونی که انواع خاصی از آنتیبادیها را بررسی میکنند مانند پپتید سیترولینه ضد حلقوی (CCP)، فاکتور روماتوئید (RF) و آنتیبادی ضد هستهای (ANA) نیز آزمایشهای تشخیصی رایج هستند.
پزشکان معمولاً از اسکن های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن برای ایجاد تصویری از استخوان ها و غضروف شما استفاده می کنند. این به آنها کمک می کند تا سایر علل علائم شما مانند خار استخوان را رد کنند.